۱. دیدگاه درست، نیمی از زندگی درست
دوبلی معتقد است کیفیت زندگی ما به نگاه ما بستگی دارد، نه شرایط بیرونی. او با مثال‌هایی نشان می‌دهد که چگونه تفسیر ما از رویدادها، منشأ احساسات ماست. ذهنیت سالم، یعنی تمرکز بر واقعیت‌ها و نه فاجعه‌سازی‌ها. افراد خوش‌زیست، جهان را شفاف‌تر می‌بینند. آن‌ها اجازه نمی‌دهند احساسات لحظه‌ای، دیدشان را مخدوش کند. این یعنی زندگی آگاهانه، نه واکنشی.

۲. فریب موفقیت را نخور
یکی از هشدارهای مهم کتاب این است: موفقیت ظاهری همیشه نشانه زندگی خوب نیست. بسیاری از افراد موفق، دروناً خالی و خسته‌اند. دوبلی می‌گوید باید بین «موفق بودن» و «خوب زندگی کردن» تفاوت قائل شد. هنر زیستن یعنی ساختن زندگی‌ای که برای خودت معنا دارد، نه برای تحسین دیگران. آرامش، رضایت و رشد فردی مهم‌تر از دستاوردهای پرزرق‌وبرق‌اند.

۳. ساده‌سازی به‌جای پیچیدگی
دوبلی با نگاهی مینیمالیستی به زندگی نگاه می‌کند. او می‌گوید بسیاری از پیچیدگی‌های زندگی حاصل انتخاب‌های غیرضروری‌اند. هنر خوب زندگی کردن یعنی حذف حواس‌پرتی‌ها و تمرکز بر اصول اساسی. ساده زندگی کردن، یعنی رها شدن از بارهای ذهنی. این نگاه باعث می‌شود زمان، انرژی و توجه‌مان صرف چیزهای مهم شود، نه هیاهوی بی‌پایان دنیا.

۴. از مقایسه‌گری دست بردار
یکی از دشمنان زندگی خوب، مقایسه دائم خود با دیگران است. دوبلی تأکید می‌کند که مقایسه، حسادت و نارضایتی می‌سازد. او می‌گوید باید زندگی را با معیارهای درونی سنجید. وقتی دست از مقایسه برداری، جای خالی شادی پر می‌شود. باید یاد بگیریم موفقیت دیگران، شکست ما نیست. بلکه هر کسی مسیر منحصر به خودش را دارد.

۵. تمرکز کن، پراکنده نباش
تمرکز، یکی از مهارت‌های کلیدی برای خوب زندگی کردن است. ذهن پراکنده، منبع اضطراب است. دوبلی می‌گوید باید برای ذهن‌مان فضای خلوت ایجاد کنیم. هر کاری که انجام می‌دهی، باید با حضور کامل باشد. این تمرین، باعث می‌شود کیفیت لحظه‌ها بالاتر رود و رضایت عمیق‌تری شکل گیرد. تمرکز، همان مراقبت از حال است.

۶. تصمیم‌گیری بدون پشیمانی
کتاب به ما یاد می‌دهد چگونه تصمیم‌های بهتری بگیریم. دوبلی توصیه می‌کند: به‌جای دنبال کردن تصمیم کامل، دنبال تصمیم کافی باشید. پشیمانی اغلب از انتظارات نادرست می‌آید. وقتی بدانیم تصمیمی نسبی است، نه مطلق، بار روانی کمتری دارد. هدف، رشد در تصمیم‌گیری است، نه گرفتن تصمیمات بی‌نقص.